Od dawna frysztaccy mistrzowie masarskiego rzemiosła, słynęli ze swych umiejętności
Przekazy mówią, że Stara Wędzarnia zajmuje miejsce przedwojennej, frysztackiej rzeźni, zaopatrującej okolicznych masarzy. W ubojni produkowano zarówno mięsa dla zakładów chrześcijańskich jak i koszerne – dla rzemieślników żydowskich. Sugerując się lokalizacją można domniemywać, że ubojnia stała tutaj jeszcze wiele lat wcześniej. Frysztak znany z kunsztu rzemieślników parających się wędliniarstwem, uwzględniony jest w wielu spisach rzemieślniczych zarówno z okresu autonomii galicyjskiej, jak i czasów II Rzeczypospolitej.
Księga z recepturami, z których korzystamy ma datę druku 1956 r. Przepisy w niej zawarte stworzone zostały przez przedwojennych, frysztackich mistrzów masarskiego rzemiosła.
Naszą dewizą jest tradycyjna technologia opracowana przez przedwojennych mistrzów masarstwa, od dziesięcioleci stosowana przez wtajemniczonych następców.
To dzięki drewnu buka, olchy i dzikiej czereśni, których całe naręcza zużywamy codziennie magia tradycyjnych receptur może zostać dopełniona.